Η Πολιτική Οικολογία όπως την Καταλαβαίνω και πως Βρέθηκα Υποψήφιος στην Πέλλα

Εάν κάποιος εύπορος έχει ένα ωραίο κήπο και κλαδεύει τα λουλούδια του, έχει χαρούμενα ζωάκια και αγοράζει βιολογικά προϊόντα, ίσως και εισαγόμενα και συσκευές καθαρισμού της ατμόσφαιρας του σαλονιού του για να μην παθει καρκίνο αυτός κι η οικογένεια του, αυτό δεν τον κάνει οικολόγο.

Οικολόγος, με την έννοια της Πολιτικής Οικολογίας, δηλαδή μίας πολιτικής για το περιβάλλον (με απλά λόγια πως να σώσουμε τον πλανήτη από την απληστία του οικονομούντος ατόμου), είναι αυτός που όταν κάποιοι ενδιαφέρονται μόνο να κερδίσουν (με βάση την ατομική του αξία ο καθένας, ας πούμε οι δεξιοί με την καλή έννοια) ή κάποιοι άλλοι ενδιαφέρονται για την κοινωνία (ας πούμε οι αριστεροί επίσης με την καλή έννοια), και να μην μας διαφεύγουν όσοι ούτε δεξιοί, ούτε αριστεροί είναι αλλά μόνο το χρήμα τους ενδιαφέρει (αυτοι που θα πουλουσαν και την μητέρα τους με την κακή έννοια), ολοι όμως αγνοώντας ή και διακινδυνεύοντας το περιβάλλον (λ.χ. πυρηνικά ατυχήματα συνέβησαν και σε αριστερά και σε δεξιά καθεστώτα), Οικολόγος είναι αυτός που ακόμη και μόνος θα θέλει να αφυπνίσει τους γύρω του και να αντιταχθεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος (ακόμη κι όταν υποτίθεται ότι γίνεται για το καλό του κοινωνικού συνόλου), που θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα που θέλουν να κτίσουν σε αιγιαλούς και δάση, όπως συμβαίνει σήμερα, λ.χ. να ξεπουλήσουν το Ελληνικό για να το κάνουν επιχείρηση (αδιάφορο εάν γίνεται για να σωθούμε ως χώρα είτε για να ευνοηθεί κάποιος επιχειρηματίας), Οικολόγοι είναι οσοι καταγγέλουν την Κυβέρνηση για την απαξίωση του σιδηροδρόμου που εξυπηρετεί τα ΚΤΕΛ ή τα φορτηγά, αισχάτως και τις εταιρείες των διοδίων, τόσο που το τρένο κοστίζει περισσότερο από το αεροπλάνο, Οικολόγος είναι αυτός που θα συγκρουστεί με όσους διακινδυνεύουν τη θάλασσα, τη γη και τον αέρα για να κερδίσουν κάποιοι βγάζοντας πετρέλαιο, χρυσό ή και λιγνίτη, αυτός που θα αντιδράσει εναντίον όσων φαρμακώνουν τη γη και τα νερά για να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή, Οικολόγοι και Πράσινοι είναι γενικά όσοι είναι διατεθειμένοι να χαλάσουν την ησυχία τους για να προστατέψουν τον πλανήτη ώστε να τον παραδώσουμε τον ίδιο ή και καλύτερο από ότι τον πήραμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Αυτοί είναι οι Οικολόγοι της Πολιτικής Οικολογίας (θα ήθελα να με κατατάξετε κι εμένα σε αυτούς μιας και με γοητεύει η φιλοσοφία του Καζαντζάκη).

Την Πολιτική Οικολογία, στη χώρα μας για μία δεκαετία την εξέφραζαν οι Οικολόγοι Πράσινοι, που αφού εξέλεξαν Ευρωβουλευτή τον Μιχάλη Τρεμόπουλο (2009), ο οποίος στη συνέχεια εναλλάχθηκε με τον επόμενο (επιλαχόντα) ευρωβουλευτή Νίκο Χρυσόγελο, αμφότερους προερχόμενους από την Περιφέρεια (Μακεδονία και Νότιο Αιγαιο αντίστοιχα) με πολύ πετυχημένες θητείες στο Ευρωκοινοβούλιο, αντίθετα στο εσωτερικό της χώρας και ιδίως στο "Αθηναϊκό κέντρο" (μου αρέσει να τους αποκαλώ "παλαιοκομματικούς", διότι λειτουργούν ως κράτος εν κράτει για να επιβάλουν τους δικούς τους και προφανώς δεν είναι όλοι τέτοιοι με λαμπρά παραδείγματα τον Γιάννη Παρασκευόπουλο και τον Γιώργο Δημαρά κ.ά., μετριοπαθείς, ανιδιοτελείς και προσηλωμένους στην Οικολογία) αναδείχθηκε ένας διχασμός που κρατάει έως και σήμερα και οδήγησε (λόγω αποκλεισμών) την εκλογική αποτυχία του 2,93%, και στη συνέχεια στο γκρέμισμα του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων καθώς η επικεφαλής των πρώτων εκλογών, Γιάννα Κοντούλη, χωρίς να διαβουλευτεί με το κόμμα και προκειμένου να αποτρέψει τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ στις επαναληπτικές εκλογές (καθώς λέγεται ότι ο Τσίπρας είχε προσεγγίσει τον Ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλο), δήλωσε με δική της πρωτοβουλία ότι κατεβαίνουμε αυτόνομα, ώστε η πόλωση που γνωρίζουμε ότι ακολούθησε, μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έφερε μέσα σε ένα μήνα, το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων στο χαμηλό 0,88%. 

α.  Με την εσωστρέφεια που ακολούθησε, μεταξύ Κέντρου και Περιφέρειας, αποχώρησε πρώτα το 2013 μία οικολογική ομάδα από την Αθήνα, η Ευρώπη-Οικολογία, που σήμερα συνεργάζονται με το Ποτάμι. Αξιόλογοι Οικολόγοι όλοι όσους γνώρισα,  κι όσα άκουσα από Οικολόγους που εκτιμώ, ήταν πάντα θετικά (είναι η εποχή που πρωτοπήγα στο κόμμα, οπότε δεν μπορώ να πω ότι συνεργάστηκα μαζί τους).  

β. Ακολούθως το 2014 αποχώρησε ο πρώην Ευρωβουλευτής Νικος Χρυσόγελος και δημιούργησε στις Ευρωεκλογές το κόμμα Πράσινοι – Αλληλεγγύη που έλαβε 0,50% και στις επόμενες εκλογές, συνεργάζεται με τη Δημοκρατική Αριστερά σε μία συμμαχία «Πράσινοι Δημοκρατική Αριστερά».

γ.  Όσοι τέλος παρέμειναν στο κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου, είναι το ισχυρό πλέον εσωκομματικά Αθηναϊκό κέντρο επέλεξαν να μην κατέβουν στις εκλογές ως κόμμα αλλά όσα στελέχη που το επιθυμούσαν να συμμετάσχουν ως υποψήφιοι με το ΣΥΡΙΖΑ που τους διέθετε έως 25 θέσεις υποψηφίων. 

δ. Τελικώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν συνεπέστατος μέχρι στιγμής, όμως οι εσωκομματικές εντάσεις οδήγησαν πολλούς να αποχωρήσουν από το κόμμα (όπως όλο το Ηράκλειο) ή να αποστασιωποιηθούν και κάποιοι να επιλέξουμε για εσωκομματικούς λόγους να στηρίξουμε στην κρίσιμη αυτή συγκυρία το νεοσύστατο κόμμα των Πρασίνων του Νίκου Χρυσόγελου, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ διαφαίνεται ότι θα έχει μία άνετη εκλογική νικη.

Πρακτικά όλοι (Οικολόγοι Πράσινοι, Πρασινοι και Ευρώπη Οικολογία, εφεξής "Οικολόγοι και Πράσινοι") έχουμε κοινή αναφορά μας στο Πράσινο Ευρωπαϊκό Κόμμα, που είναι ουσιαστικά το μόνο Ευρωπαϊκό κόμμα που ενδιαφέρθηκε για Ευρωπαϊκές λύσεις στο πρόβλημα (πχ. ο Sven Giegold πρότεινε το Ευρωομόλογο και υπερψηφίστηκε από την Ευρωβουλή, ανεξάρτητα εάν οι Πρωθυπουργοί στο Συμβούλιο Κορυφής δεν το υιοθέτησαν). Απλώς οι Έλληνες Οικολόγοι και Πράσινοι, αντί να συνεργαστούμε ως ένα κόμμα, διεκδικώντας να πείσουμε σε ένα καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα, επιλέξαμε από νωρίς, ιδίως οι Οικολόγοι Πράσινοι, να προσπαθήσουμε να επιδράσουμε στα προγράμματα των άλλων κομμάτων, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔημΑρ, ώστε να συγκλίνουμε προγραμματικά σε μία πολιτική βιώσιμης διακυβέρνησης, το οποίο εγινε δεκτό νωρίς από τη ΔημΑρ και μόλις την τελευταία ημέρα από το ΣΥΡΙΖΑ, ώστε κάποιοι οικολόγοι διατηρούν κάποιες επιφυλάξεις ως προς την ειλικρίνεια των προθέσεων. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για να διεκδικήσουμε την εκλογή Οικολόγων και Πράσινων υποψηφίων με τη σταυροδοσία εντός κάθε κόμματος, ξεχωριστά.

Προσωπικά θεωρώ ότι ακόμη είμαι Οικολόγος Πράσινος καθώς το πρόγραμμα αυτού του χώρου γνωρίζω κι ασχολήθηκα μέχρι την προκήρυξη των εκλογών και συμμετείχα στο τελευταίο συνέδριο. Θεώρησα έντιμη και ευνοϊκή την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας μας τελικώς 22 θέσεις υποψηφίων κι ευελπιστώ ότι θα εκλέξουμε Οικολόγους Πράσινους με το ψηφοδέλτιο του. Παρόλα αυτά, προσωπικα ενοχλήθηκα από την επιλογή του ίδιου μας του κόμματος, του "κράτους" των Αθηνών στους Οικολόγους Πράσινους ("τους Αθηναίους γραφιάδες και τους Πελοπονήσιους Χωροφυλάκους" που έλεγε κι ο Μιχάλης Τρεμόπουλος), που για τη Μακεδονία και τη Θράκη ζήτησαν θέσεις υποψηφίων μόνο σε Θεσσαλονίικη και Καβάλα. Έτσι, προσωπικά αλλά και ορισμένοι ακόμη Οικολόγοι Πράσινοι, κρίναμε ορθότερο να κάνουμε αυτό που ως Πολιτική Οικολογια πρέπει θεωρώ να κάνουμε (κι ως πολίτης και άνθρωπος όταν με κοροϊδεύουν να μην το δέχομαι) να επιδιώξουμε την προβολή των πράσινων θέσεων και σε άλλες εκλογικές περιφέρειες, ακόμη κι αν δεν έχουμε πιθανότητες εκλογής, διότι οι εκλογές είναι μία ευκαιρία προβολής των θέσεων της πολιτικής Οικολογίας, κι όχι μόνο στενά της εκλογής μας, ενώ τα κόμματα είναι το μέσο για την προβολή των θέσεων (λ.χ. το δικαίωμα συμμετοχής σε τηλεοπτικές εκπομπές κ.ά.). Έτσι τέθηκα στη διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ και των Πρασίνων στη συνεργασία "Πράσινοι - Δημοκρατική Αριστερά", στον μεν ΣΥΡΙΖΑ για το Κιλκίς, όπου δεν διατέθηκε θέση υποψηφίου Οικολόγου Πράσινου και είχα συμμετάσχει το καλοκαίρι ως Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς με την Οικολογία - Αλληλεγγύη, στους δε συνεργασία σε οποιαδήποτε εκλογική περιφέρεια δεν υπήρχε άλλος Οικολόγος Υποψήφιος. Πληροφορήθηκα ότι στο Κιλκίς ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πληθώρα επιλογών και δεν με επέλεξε. Άλλωστε δεν ήμουν και μέρος του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ στο Κιλκίς ενώ, για τους λόγους που εξήγησα, δεν το είχα ζητήσει μέσω των Οικολόγων Πράσινων. Έτσι ελαχε να συμμετέχω στησυνεργασία "Πράσινοι - Δημοκρατική Αριστερά" κι εντελώς τυχαία μεταξύ Ημαθίας και Πέλλας, μου ανατέθηκε η Πέλλα. Ως στρατιωτικός δεν ε ενοχλεί να αναλαμβάνω δύσκολες αποστολες κι όσοι γνωρίζουν αντιλαμβάνονται ότι η Πέλλα δεν είναι εύκολος Νομός για την Οικολογία, παρόλο που έχει σημαντικότατες δυνατότητες. Όμως οι εκλογές αυτές είναι απλώς η αρχή, κι ίσως με την πείρα του παρελθόντος να πετύχω και καλύτερα τη δημιουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, για τη δημιουργία θεσεων απασχόλησης, κάτι που το είχα ξεκινήσει και στο Κιλκίς ως ιδέα, αλλά δεν βρήκε γόνιμο έδαφος. 

Αξίξει πιότερο τον κόπο να προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο και να πείσουμε εκεί που δεν έχουμε μέλη, ώστε κάτι νέο για την Οικολογία να ξεκινήσει κι η Πέλλα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.